Afgelopen dagen zijn we weer door Cambodja gaan rijden. Eerst naar het zuiden om nieuwe wegen uit te proberen. Paralel aan Highway 3 (Phnom Penh – Kampot) ligt Highway 124. Nou ja highway, er lag een zandweg vol met gaten en kuilen tot een paar maanden geleden. Maar daar komt verandering in want ze zijn al druk bezig om de weg te verbreden en te egaliseren. Het zal me niet verbazen dat er volgend jaar een asfalt laag erover heen komt. Daarna zijn we richting Kampong Cham gereden. Bij de afslag Tuk Chha rijden we normaal gesproken altijd rechtdoor om dan na zo’n 20 kilometer in Kampong Cham city uit te komen. Nu zijn we rechtsaf geslagen want ik wilde deze weg weleens proberen. Tot aan de Mekong Rivier is deze weg al geasfalteerd. Lily en haar moeder waren ook mee en mijn schoonmoeder vertelde me dat ze dit gebied nog goed herinnert van vroeger. Ze heeft hier ook familieleden wonen maar omdat het al zo lang geleden was en er veel verandert is wist ze niet meer precies waar ze wonen en of ze nog in leven waren. Steeds meer herinneringen kwamen bij haar boven naar mate we dichterbij het dorp kwamen. In het dorpje aan de Mekong hebben we geluncht en mijn schoonmoeder begon aan de eigenaar van het restaurant wat te vragen over haar familieleden en wat was het geval. Haar neeft woonde een paar honderd meter verderop. Dus na het eten zijn we ernaar toe gegaan en zo heeft mijn schoonmoeder na ruim 25 jaar haar neef weer terug gevonden. Later vertelde hij dat een nichtje van haar ook in hetzelfde dorp woont en haar hebben we ook nog bezocht. Het was net een aflevering van Spoorloos…..
Mooi verhaal!